Σελίδες

Σάββατο 10 Ιανουαρίου 2015

Τι είναι η «πολιτική διαφήμιση»;

Περιβάλλον: Έμαθα έχετε εκλογές, είδα δε και τις πρώτες «πολιτικές διαφημίσεις» των κομμάτων. Τι είναι η «πολιτική διαφήμιση»;
 Αρχιτέκτονας: Η «πολιτική διαφήμιση» είναι ένας όρος που επινόησε η κυρίαρχη τάξη, η οποία στα πλαίσια της ιδεολογικής παραπλανητικής προπαγάνδας σε βάρος του λαού κατάργησε με τον τρόπο αυτό τον όρο «προπαγάνδα» από το λεξιλόγιό της.   
 Και θα σου εξηγήσω αμέσως γιατί.   
Η «διαφήμιση» στη σύγχρονη αστική κοινωνία ξεκίνησε σαν αυτό που ονομάζουμε σήμερα «εμπορική διαφήμιση» δηλαδή  «μια μορφή μαζικής επικοινωνίας που χρησιμοποιείται από τις εταιρείες για την επίτευξη των στόχων του εμπορίου τους, είτε προϊόντα είναι αυτά είτε υπηρεσίες[1]. Το κύριο χαρακτηριστικό της διαφήμισης είναι η επί πληρωμή διάδοση προκατασκευασμένων μηνυμάτων στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, με σκοπό να πείσει τον καταναλωτή να αγοράσει το συγκεκριμένο προϊόν ή την συγκεκριμένη υπηρεσία».
 Έπρεπε δε το περιεχόμενό της να καλλιεργεί και να προωθεί τις ιδεολογικές αρχές του αστικού ανθρωπισμού.
 Οι αρχές όμως του αστικού ανθρωπισμού προσαρμόζονται κάθε φορά στα οικονομικά-πολιτικά-κοινωνικά συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης η οποία για να διατηρήσει την κυριαρχία της  καλλιεργεί στον λαό ιδέες πεποιθήσεις και απόψεις, ώστε να οδηγηθεί ο λαός σε συγκεκριμένες συμπεριφορές και ενέργειες. Η διάδοση όμως ιδεών και πληροφοριών με σκοπό να παρακινήσουν ένα σύνολο ανθρώπων σε συγκεκριμένες στάσεις και ενέργειες, δηλαδή η συνειδητή, μεθοδική και προμελετημένη χρήση των τεχνικών της πειθώ για την επίτευξη συγκεκριμένων στόχων με σκοπό να επωφεληθούν εκείνοι που την προωθούν, λέγεται «προπαγάνδα»[2]. Η χρήση όμως «προπαγάνδας» έρχεται σε αντίθεση με μια από τις βασικές αρχές του αστικού ανθρωπισμού, που λέει ότι «οι ιδέες και οι απόψεις είτε αυτές είναι ατομικές είτε κοινωνικές διαμορφώνονται ελεύθερα».
Και εδώ η κυρίαρχη αστική τάξη μεγαλούργησε. Απέρριψε μετά βδελυγμίας την λέξη «προπαγάνδα» όχι όμως το περιεχόμενο της έννοιάς της, της άλλαξε φορεσιά και τη βάφτισε «διαφήμιση». Έτσι πέτυχε δυό πράγματα μαζί. Διαλάλησε με όλους τους τρόπους ότι «στηρίζει και προωθεί την ελευθερία του λόγου και της σκέψης» και δεύτερο απογύμνωσε την λέξη «πολιτική» από το ιδεολογικό της περιεχόμενο αφού της έδωσε χαρακτηριστικά «προϊόντος» και περιόρισε τον πολιτικό λόγο σε «διαφημιστικό σποτ».
Αυτή είναι η σύγχρονη επικοινωνιακή προπαγάνδα της κυρίαρχης τάξης.
Το προϊόν αγοράζεται ατομικά. Έχεις την ελευθερία της επιλογής.
Υπάρχουν καλά και κακά προϊόντα. Διαλέγεις και παίρνεις.
Υπάρχουν φθηνά και ακριβά προϊόντα. Εξαρτάται από το πορτοφόλι σου.
Υπάρχει και η παραπλανητική διαφήμιση. Είναι καλή όμως γιατί σε βγάζει από την καθημερινότητα και την πραγματικότητα. Έχεις το δικαίωμα στο όνειρο, για την πραγματικότητα φροντίζουμε εμείς.
Σ’ αυτή την επικοινωνιακή προπαγάνδα ας απαντήσουμε αυτή τη φορά.
«Θέλουμε να φροντίσουμε εμείς την πραγματικότητά μας για να έχουμε δικαίωμα στο όνειρο μιας καλύτερης ζωής, γι’ αυτό θα ψηφίσουμε αριστερά». 
 Περιβάλλον: Εσύ τι θα ψηφίσεις;
Αρχιτέκτονας: Θα ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ για να γίνει το πρώτο βήμα αριστερά. 




[1] Οι υπηρεσίες μπήκαν πολύ αργότερα από τα προϊόντα (υλικά αγαθά) στη διαφήμιση. Μπήκαν μαζικά όταν άρχισε η μαζική ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών που μέχρι τότε ήταν δημόσιες.
[2] Η χειρότερη και πιο καταστρεπτική μορφή «προπαγάνδας» ήταν αυτή του Χίτλερ και των συνεργατών του, οι οποίοι  με την έξυπνη χρήση των μέσων μαζικής επικοινωνίας οδήγησαν έναν ολόκληρο λαό, στη σφαγή αθώων ανθρώπων, οδήγησαν τον Γερμανικό λαό σε έναν πόλεμο που προκάλεσε εκατομμύρια νεκρούς. Μια άλλη μορφή προπαγάνδας, όχι τόσο ακραία, αλλά πάντα βλαβερή είναι αυτή που στοχεύει στον πλουτισμό των λίγων, των εκλεκτών, σε βάρος του λαού, παραπλανώντας τον με υποσχέσεις που δεν τηρούν.

Δεν υπάρχουν σχόλια: